Biały marmur karraryjski uznawany jest za jeden z najszlachetniejszych materiałów rzeźbiarskich i budowlano-architektonicznych. Z kamienia tego często wykonywano w przeszłości nagrobki lub choćby ich elementy, a głównie nagrobne rzeźby. Marmur karraryjski jest kamieniem stosunkowo twardym, ale pozwalającym na bardzo precyzyjne opracowanie szczegółów rzeźby, nawet takich jak koronkowe kołnierzyki czy mankiety ubiorów portretowanych osób. Jego połysk i charakterystyczna przejrzystość dodaje rzeźbie szlachetności i dostojeństwa. Jest to jednak materiał, który pozostawiony pod gołym niebem bez żadnego zabezpieczenia ulega zniszczeniu. Dzieje się tak dlatego, marmur pod względem chemicznym, to nic innego jak węglan wapnia, który jest sola częściowo rozpuszczalna w wodzie. Woda opadowa wzbogacona przez gazowe zanieczyszczenie powietrza działa ze wzmożona intensywnością – jak kwas siarkowy lub azotowy i rozpuszcza powierzchnię marmuru. Marmur jest skałą nieporowatą, więc zniszczenia występują właśnie na powierzchni. Traci ona połysk i przejrzystość, staje się szara i chropowata. Przed takim niekorzystnym zjawiskiem można kamień zabezpieczyć stosując specjalistyczne pasty woskowe. Pasta taka stanowi barierę między powierzchnią marmuru a woda opadową i zapobiega wypłukiwaniu i rozpuszczaniu węglanu wapnia.
Piękne, szlachetne marmury
