W każdej kulturze, miejsce spoczynku zmarłych jest miejscem szczególnym, traktowane jako specyficzny obszar kultu czy też pamięci o tych co odeszli. Tak jak w wielu religiach i wierzeniach ciało postrzegane jest jako tymczasowe mieszkanie dla duszy, tak też grób jest czasowym mieszkaniem dla ciała. Nie zmienia to jednak faktu, że nagrobki to miejsca święte. Tym, którzy żyją służą do metafizycznych spotkań i swoistych rozmów z bliskimi zmarłymi oraz w szczególny sposób ich upamiętniają. Nie sposób także pominąć kwestii historycznej i kulturalnej grobów, to one w doskonały sposób zapisują okresy życia naszych przodków i lokalizują nasze korzenie. Groby i historie jakie możemy z nich często wyczytać przypominają nam również o kruchości i przemijalności naszego życia a masowe trwale wpisują się w pamięć przypominając o najbardziej tragicznych kartach historii. Dlatego właśnie groby powinny być otoczone szczególnym szacunkiem i powagą. Nie mniej jednak mimo, że dla wielu z nas jest to symbol przemijalności łączący się z zadumą, są także kultury, w których biesiaduje się na grobach, akcentując tym samym, że w pewien sposób ciało zmarłego zostaje z nami. Jak kolwiek jednak nie podchodząc to interpretacji znaczenia miejsca pochówku, z całą pewnością nie może to być teren handlu a co gorsze miejsce emancypacji wandalizmu.